Gothic Revival
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Gothic Revival, ook bekend als Neogotiek of Victorian Gothic, is een architectuurstroming die ontstond in Engeland in de tweede helft van de 18e eeuw en populair werd in de 19e eeuw.
Omschrijving
Deze stijl kenmerkt zich door het teruggrijpen naar vormen uit de middeleeuwse Gotische architectuur, zoals spitsbogen, lancetvensters, steile daken en decoratieve elementen zoals pinakels en waterspuwers. Gothic Revival was een reactie op de strakke lijnen van het Neoclassicisme en uitte zich in een romantische belangstelling voor de middeleeuwen. De stijl werd toegepast bij diverse gebouwen, waaronder kerken, landhuizen, openbare gebouwen, universiteiten en zelfs woonhuizen. Naast traditionele bouwmaterialen werd soms ook gebruik gemaakt van nieuwe materialen zoals ijzer en staal.
Kenmerken
Typische kenmerken van Gothic Revival architectuur omvatten puntige bogen voor ramen, deuren en decoratieve elementen, steile daken en frontons met gedetailleerde houten versieringen (vergeboards of bargeboards, soms aangeduid als 'gingerbread'), decoratieve pinakels, kantelen en torens. Ook het gebruik van glas-in-loodramen en een verticale nadruk zijn kenmerkend voor de stijl. Er is vaak sprake van een asymmetrische uitstraling.
Toepassingen
Gothic Revival architectuur werd veelvuldig toegepast bij de bouw van kerken en kathedralen. Daarnaast is de stijl terug te vinden bij universiteitsgebouwen, stadhuizen, gerechtsgebouwen, en in een eenvoudigere vorm ook bij woonhuizen, bekend als 'Carpenter Gothic'.
Vergelijkbare termen
Neogotiek
Gebruikte bronnen: